Eveeeet... geldik bu kisa gezinin sonuna, kisa diyorum cunku bu kisa yolculukta tanidigim insanlar ile kendi yolculugumu kiyaslayinca kisa oldugu ortaya cikiyor. Genelde insanlar Tayland, Malezya, Laos, Kambocya, Endonezya ve Vietnam'a 6 aylik bir sure ayirip geziyorlar. 2 aylik geziye cikanlar 2 ya da 3 ulke programlamis oluyorlar.
Bir de kosa kosa bi suru yeri mi gormek onemli ya da her yeri tadini cikara cikara, sindire sindire gezmek mi guzel?
Evet denilenleri duyar gibiyim, hatta duyuyorum, "nerede bizde o kadar izin ve de para" diyeceksiniz, bir dereceye kadar haklisiniz. Ancak bence kisitli bir butce ile buralari dolasmak o kadar da zor degil. En azindan sinirli butce ile yola cikinca her buldugunuz seyi alip cantaya atmiyorsunuz, iki kere durup dusunuyorsunuz "ben bunu alirsam nereden tasarruf ederim diye". Tabi arada bir kendimize hediye alma, simartma hakkimiz var.
Izin konusuna gelince; evet o ciddi bir konu, biz de avrupada ki gibi 6 aylik veya 1 senelik isi dondurup izne cikma proseduru simdilik yok, ancak universiteyi bitirdiginizde ya da hayatin kosturmacasina ara vermeyi dusundugunuzde 6 ay olmasa da daha kisa bir sureligine sirt cantanizi sirtlayip buralara gelmenizi siddetle oneririm.
Bunu yaninda bir de su konu var, bu satirlari yazmadan once Hincal Uluc'un Sabah gazetesindeki yazisini okudum. Bi goz atarsaniz sevinirim. Genelde yazilarimin gunluklerimin sonunda yazdigim gibi... Evet "ertelemeyin", hayallerinizi hayati ertelemeyin. Okulun bitmesini beklemeyin, belki de hic bitiremeyeceksiniz. Bakarsiniz buraya gelip birdaha donmezsiniz hayatin mekaniklesmis kosturmacasina.
Gezmenin gormenin yaninda herseyden once hayata bakisiniz da degisecektir bence, daha sakin daha toleransli daha hayati ti ye alacaksiniz.
Ertelemeyin hayallerinizi
Ali Akyol
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder