Laos' da son gunumu geciriyorum... merak edenler icin gorulmesi gereken yerlere katilmali.. Insanlari nazik, guler yuzlu ve saygili.. Backpacker ler icin konaklama Tayland'a nazaran biraz daha ucuz, yemek ise yine Tayland'a nazaran biraz daha pahali. Ama her durumda gunluk 20-25 dolarlik bir butce dahilinde burada gunlerinizi ecirebilirsiniz.. Ben simdilik bu butcemi asmadim.
Laos 50 ana, 150 alt etnik guruplarin olusturdurdugu bir ulke. Bunun haricinde de sayilmiyacak kadar klan' asiret ve aile guruplari var. Bir yasam bicimi de bira ile yasayanlar.. Bunlar aksam ustune dogru ortaya cikip gun dogmadan hemen once ortadan cekiliyorlar. Eger erken kalkarsaniz bunlardan bazilarini sabah gorme imkaniniz var.
Laos da sondan bir onceki gunumu motor kiralayip gidemedigim az uzaktaki yerlere giderek gecirdim. Birincisi Buda parki idi 1955 de insasi baslayip 1958 de tamamlanmis. Resimlerini onumuzdeki gunlerde koymayi dusunuyorum. Daha sonra da Luang prabang'a giderken tabelasini gordugum bir selaleye gittim. Bir Manavgat olamaz ama cok sakin ve huzur verici bir yer.
Orada Byorg ile tanistim. Bu abi fiction yazari, bir iki de filim cevirmis soyledigine gore ve o mekana da ilham aldigi icin gelmis. O da bira ile yasayan organizmalardan, ama daha akli basinda ve kulturlu bir Kanadali. 6 senedir Bangkok da yasiyor ve tatile gelmis o da digerleri gibi.
Bu arada muhabbet ilerledikce ilerlemekte ve hafiften hava da kararmakta, Fazla geceye kalmadan donmeye karar verdik.. Ancak tam olarak tanimlayabilecegim bir "no where in the middle of Laos'un" bir ucra koyunde, yol kenarinda, ivir kivir yiyecek icecek satan bir yol bufesinde bira molasi verildi, burada yerli halkin ev yapimi pirinc rom'u ya da her ne ise o icildi. Bir sise de alinip cantaya atildi. Gunesi batirirken gokyuzunun pembeden kirmiziya donusu ipnotize bir sekilde seyredilirken, bu koydeki insanlarin yasamak icin ve deyim yerinde ise hayatlarini idame icin, ne kadar da basit ve temel seylere ihtyaclari oldugu uzerine filozofik soylemlerde bulunuldu. Ve hava iyice zifiri karanliga dondukten sonra isiklari yanmayan motorsikletim ile de donuse gecildi. Burada cogunluk boyle kullaniyor, alisiyorsunuz.
Vientiane icin son bir konuda aksam ne yapalim sorusu sanirim. Tek ve siddetle onerecegim tek bir yer var. Mekong kenarinda "Rooftop bar & restaurant"... eger yolunuz olur da buraya duserse gitmemezlik etmeyin.
Buralara gelen turk gezginler o kadar az ki... diyelim bir sey icin pasaportunuza ihtiyaclari oldu..herkesin ortak tepkisi su;
- Bu ne bicim pasaport !!??, nerenin pasaportu bu?? daha once hic gormedim, vs vs..
Tabi siz de bas sayfayi acip "Republic of Turkey" yazisini gururla gosterip, karsi taraftan soyle bir tepki bekliyorsunuz "ooooo Turkeeeeeeyy!! what a fantastic!!".. ama soyle oluyor genelde'
- orasi da neresi???
Daha cok gezelim, gezdirelim ve tanitalim :)
sevgiler
Not: Bu arada... Singapur'dan gorusmek uzere
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder